นึกถึงเป็ดพะโล้ของคุณตาแล้ว รู้สึกหิวขึ้นมาทันทีเลยครับ
ยิ่งวันไหนคุณแม่ช่วยทำก๋วยเตี๋ยวเส้นใหญ่แห้ง หรือจะเป็นเส้นเล็กแห้ง ใส่เนื้อเป็ดพะโล้ (แบบเลาะกระดูกออก) พร้อมด้วยเครื่องในเป็ดนิดหน่อย และมีส่วนอื่นๆ ของเป็ดเพิ่มเติมด้วย อาทิเช่น คอ ปีก และขาเป็ดที่ต้ม ตุ๋น และอุ่นมาสักพักใหญ่ๆ แล้วยิ่งได้รสสัมผัสแบบนุ่มๆ นิ่มๆ รับประทานง่ายขึ้นและอร่อย อีกทั้งก่อนเสร็จคุณแม่ยังช่วยเติมน้ำพะโล้แบบขลุกขลิกให้อีกนิดหน่อย รับรองว่าเด็ดเป็นที่สุดเลยครับ
อร่อย
จะว่าไปแล้วผมยังคิดถึงน้ำพะโล้สูตรของคุณตาอยู่เลยครับ โดยเฉพาะมีความโดดเด่นในเรื่องของเครื่องเทศที่หอม (อาจจะเค็มสักนิด) และอร่อยสุดๆ เลยครับ (ในความรู้สึกของผม ผมว่าน้ำพะโล้ของคุณตามีเสน่ห์ และมีเอกลักษณ์เฉพาะของคุณตาครับ เป็นสูตรของคุณตาครับผม)
น้ำพะโล้ของคุณตามีส่วนผสมหลักที่เป็นทีเด็ดเลยนะครับ นั่นก็คือ น้ำมันงา และเหล้าจีนครับ โดยผมยังพอจดจำบรรยากาศในช่วงใกล้ๆ กับเทศกาลตรุษจีน สารทจีน และเทศกาลอื่นๆ ได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะในวันที่ “อากู๋สี่” ท่านขี่มอเตอร์ไซค์พาคุณตาร่วมเดินทางไปซื้อเครื่องเทศ และเครื่องปรุงรสด้วยกัน และผมเห็นคุณตา และ “อากู๋สี่” ค่อยๆ ช่วยกันทยอยหิ้วเครื่องเทศและเครื่องปรุงรสเข้ามาในบ้านของคุณตา
ผมยังจำภาชนะบรรจุน้ำมันงา และเหล้าจีนได้เป็นอย่างดีเลยครับ สวยงามมากๆ เลยครับผม
ครั้นเวลาคุณแม่ทำก๋วยเตี๋ยวเป็ด และเป็ดตุ๋นในสมัยก่อนนั้นจะต้องใช้น้ำพะโล้ของคุณตาเป็นหัวเชื้อ แล้วค่อยผสมกับน้ำซุป เครื่องเทศ และเครื่องปรุงชนิดอื่นๆ ต่อไปครับผม
มาถึงตอนนี้อาจจะไม่ได้รับประทานน้ำพะโล้ของคุณตาแล้ว แต่ด้วยเสน่ห์การทำกับข้าวของคุณแม่ และคุณแม่ท่านทำกับข้าวได้อร่อยสุดๆ ดังนั้น คุณแม่จึงอาจจะมีการเพิ่ม ปรุง และเติมรสชาติน้ำพะโล้ให้ได้ใกล้เคียงกับของคุณตามากที่สุด สุดท้ายทำให้เราได้สัมผัสถึงรสพะโล้ที่ค่อนข้างคล้ายคลึงกับน้ำพะโล้ของคุณตา ทั้งนี้ อาจจะไม่เหมือนทั้งหมดแต่ถ้าเปรียบเทียบแล้วถือว่าใกล้เคียงและอร่อยเช่นกันครับผม
ในวันนั้นๆ เมื่อคุณแม่ท่านทำก๋วยเตี๋ยวเป็ดให้เรารับประทาน เราจึงรู้สึกอิ่มเอมและอร่อยกับก๋วยเตี๋ยวเป็ดที่คุณแม่ทำให้รับประทาน โดยในบางครั้งอาจจะขอรับประทานเพิ่มจากเดิม 1 ชาม เป็น 2 ชาม เพราะติดใจในรสชาติ และฝีมือการทำกับข้าวของคุณแม่ และยังได้รับประทานเครื่องใน คอ ปีก และขาเป็ดเพิ่มเติมอีกด้วย
สุดๆ
ยิ่งทาน ยิ่งอร่อย อีกทั้งในบางครั้ง และบางเวลายังทำให้เราได้ย้อนกลับไปนึกถึงในสมัยวัยเยาว์ที่เราได้มีโอกาสได้วิ่งเล่นที่บ้านของคุณตา และได้ร่วมด้วยช่วยงานคุณตาเล็กๆ น้อยๆ (อาจจะช่วยยุ่งเสียมากกว่า) โดยเฉพาะในช่วงใกล้ๆ เทศกาลตรุษจีน และสารทจีน ที่บ้านของคุณตาจะมีการต้มเป็ดพะโล้ ห่านพะโล้ และไก่ต้มจำหน่ายเป็นจำนวนมาก
ในช่วงวันจ่ายของเทศกาลตรุษจีน และสารทจีนนั้น ในความรู้สึกของเราในตอนนั้น เราจะรู้สึกว่าอบอุ่น สนุก และคึกคักเป็นอย่างยิ่ง เพราะเราจะได้เห็นคุณตา “อากู๋สี่” เพื่อนๆ ของคุณตา คุณพ่อ คุณแม่ คุณน้าๆ และเพื่อนๆ ของคุณน้าๆ มาช่วยงานคุณตาที่บ้านเป็นจำนวนมาก
เราจะได้ยินเสียงหัวเราะ และเสียงพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน จนบางครั้งเราแทบไม่อยากจะกลับบ้านนอนในตอนกลางคืนเลยครับ ยังอยากจะวิ่งเล่นสนุกๆ อยู่ที่บ้านของคุณตาเลยครับ เพราะเรารับรู้ได้ถึงความรู้สึกที่สนุกสนาน และเพลิดเพลินกับบรรยากาศในช่วงเวลานั้นๆ จริงๆ ครับ
นับเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขในวัยเยาว์ของผมจริงๆ ที่ยังคงเต็มอิ่มไปด้วยความประทับใจที่เรายังสามารถจดจำได้เป็นอย่างดี แม้ว่ากาลเวลาจะทำให้เราลืมเลือนไปบ้างแต่เป็นเพียงส่วนน้อยเท่านั้น
สายน้ำไม่มีวันไหลกลับฉันใด วันเวลาก็เช่นกัน มีแต่จะค่อยๆ เดินมุ่งไปข้างหน้าในแต่ละวัน ดังนั้น เราจึงสามารถนั่งย้อนนึกถึงความทรงจำในอดีตได้เป็นอย่างดี และพร้อมกับทำสิ่งต่างๆ ในวันนี้ให้ดียิ่งขึ้น เพื่อเราจะได้ย้อนกลับมานั่งนึกถึงวันหลังในอนาคตอีกครั้งหนึ่ง โดยเรื่องเหล่านี้จะเป็นบทเรียนแห่งความทรงจำในขณะนี้ที่เป็นปัจจุบัน และจะกลายเป็นอดีตอีกครั้งหนึ่งเมื่อกาลเวลาได้เดินผ่านไป
เรื่องเล่าเหล่านี้จึงไม่แตกต่างจากในตอนนี้ที่เรากำลังนั่งนึกถึงเรื่องราวในอดีต ดังนั้น เราจึงต้องเก็บเกี่ยวความประทับใจใหม่ๆ ในตอนนี้ให้ได้มากที่สุด เพื่อจะได้กลับมานั่งนึกถึงความหลังอีกครั้ง เมื่อวันเวลาผ่านไปอีกครั้งหนึ่ง
ความหลังทำให้เราได้เรียนรู้ และนำมาปรับใช้ในวันนี้ โดยศึกษาจากอดีตและนำมาปรับใช้ในชีวิตประจำวันให้ดีที่สุด
ในอดีตมีหลายช่วงหลายตอนที่ทำให้เราสามารถจดจำได้เป็นอย่างดี เป็นความประทับใจจริงๆ ครับ
ผมยังจดจำภาพในวันวานได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะความอร่อยของน่องเป็ดพะโล้ของคุณตา ความผูกพันระหว่างคุณตากับหลานชายคนนี้ โดยคุณตาท่านจะแบ่งและเก็บน่องเป็ดให้ผมทานเป็นประจำ เพราะท่านรู้ว่าผมชอบทานน่องเป็ด รวมถึงน่องห่าน และน่องไก่ด้วยครับ
รสสัมผัสของน่องแต่ละอย่างนั้นอาจจะแตกต่างกัน แต่ความรักที่คุณตามีให้กับผมนั้น ผมยังคงจดจำได้ตลอดเวลาว่าท่านรักและเอ็นดูผมเสมอมา
ภาพเหล่านี้เป็นภาพที่ผมจดจำได้ตั้งแต่วัยเด็ก จนเติบโตเป็นผู้ใหญ่ และเข้าสู่วัยทำงานเลยครับผม ภาพเหล่านี้ไม่เคยเปลี่ยนไปจากความรู้สึกของผมเลยครับ
เป็นภาพของคุณตาที่ท่านมอบความรัก ความเมตตา ความกรุณา และความเอ็นดูให้กับหลานชายคนนี้เสมอมานะครับผม กราบขอบพระคุณคุณตาเป็นที่สุดเลยนะครับผม
