ในมุมมอง และความรู้สึกของผม คือหลานชายของคุณตา เราได้มองเห็นมือทั้ง 2 ข้างของคุณตาที่ได้ช่วยสร้างสรรค์สิ่งต่างๆ มากมาย นับเป็นภาพความประทับใจที่หลานชายคนนี้ยังคงจดจำได้เป็นอย่างดี
คุณตาท่านใช้ 2 มือของท่านในการสร้างครอบครัว
สร้างสรรค์อาชีพที่คุณตารัก นั่นก็คือ อาชีพขายเป็ดพะโล้ ห่านพะโล้ และไก่ต้ม ซึ่งด้วยอาชีพดังกล่าวนี้ทำให้คุณตาท่านสามารถเลี้ยงครอบครัวของคุณตาได้เป็นอย่างดี แม้ว่าจะเหนื่อยแต่อาชีพนี้เป็นอาชีพที่คุณตาท่านรัก และท่านทำได้เป็นอย่างดี
ที่สำคัญ ชื่อเสียงในด้านเป็ดพะโล้ ห่านพะโล้ และไก่ต้มของคุณตานั้นโด่งดังมากๆ (ในความรู้สึกของผม) และมีลูกค้าประจำเป็นจำนวนมาก ทั้งนี้ มีลูกค้าให้ความเมตตา กรุณา และช่วยอุดหนุนเป็ดพะโล้ ห่านพะโล้ และไก่ต้มของคุณตาเสมอมา (โดยเฉพาะในช่วงที่ผ่านมา)
นับเป็นประสบการณ์ชีวิตในช่วงหนึ่งของผมที่ยังคงจดจำภาพบรรยากาศต่างๆ เหล่านี้ได้เป็นอย่างดี
กราบเรียนตามตรงแม้ว่ากาลเวลาจะผ่านไปนานพอสมควร แต่ภาพความทรงจำเหล่านี้ยังคงถูกจดบันทึกอยู่ในความรู้สึกของผมได้เป็นอย่างดี และยากที่จะลืมเลือน โดยเฉพาะภาพบรรยากาศในบ้านไม้ของคุณตาที่มีเรื่องเล่า และประสบการณ์ต่างๆ มากมายที่เรายังคงจดจำได้เป็นอย่างดีจนมาถึงทุกวันนี้
เราได้พบเห็นเรื่องราวความประทับใจภายในบ้านไม้หลังนี้มากมาย
เรายังคงเก็บร่องรอยความรู้สึกที่สนุกสนาน และมีความสุขในวันวานได้ค่อนข้างครบ โดยเก็บเอาไว้อยู่ในโหมดของความคิดถึงซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของโหมดความทรงจำ และสามารถถ่ายทอดออกมาเป็นภาพแห่งความรู้สึกประทับใจได้ตลอดเวลา
จะว่าไปแล้วภาพเหล่านี้ ถ้าจะบอกว่าเป็นภาพของความประทับใจที่สุดยอดแห่งความคิดถึงเลยจริงๆ ก็คงจะไม่ผิดสำหรับเรา เพราะร่องรอยของภาพแต่ละภาพแต่ละมุมนั้นยังคงฉายให้เราเห็นอยู่เสมอ โดยเฉพาะในโหมดของความสนุกสนาน ความครื้นเครง และความเพลิดเพลิน เป็นแบบ 3 ใน 1 หรือ “ทรีอินวัน” เมื่อเรานึกถึง นั่นก็คือ “ความสุข”
คุณเอ้ย ความรู้สึกแบบนี้ มันสนุกจริงๆ ครับผม
พร้อมกันนี้ เรายังทันได้เห็นภาพความประทับใจในเรื่องอื่นๆ อีกมากมาย โดยเฉพาะภาพที่เราได้เห็นคุณตาท่านมีความสุขที่สุดที่ได้กราบร่วมช่วยงานขององค์อากงท่านเทพเจ้ากวนอู ท่านเทพเจ้า และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทุกๆ พระองค์ที่ศาลเจ้าพ่อกวนอู บริเวณชุมชนชาวตลาดสมเด็จเจ้าพระยา คลองสาน ร่วมกับ “อากู๋สี่” เพื่อนๆ ของคุณตา คุณพ่อ คุณแม่ คุณน้าๆ และท่านลูกศิษย์ฯ ท่านอื่นๆ ในช่วงที่ผ่านมา
รวมถึง เรายังทันได้เห็นภาพบรรยากาศในบางครั้ง และบ่อยครั้งที่คุณตาท่านได้ร่วมเดินทางไปช่วยเหลืองานด้านสาธารณกุศลอื่นๆ อีกมากมาย
เรายังพอจดจำ และจดรายละเอียดของภาพบรรยากาศต่างๆ เหล่านี้ได้เป็นอย่างดี
ภาพเหล่านี้ช่างเป็นภาพที่เราประทับใจ และที่สำคัญ เราแอบเห็นรอยยิ้มของคุณตา เรายังพอจำความรู้สึกเหล่านั้นได้เป็นอย่างดี (แม้ว่าเรายังเด็กอยู่) เพราะเราสัมผัสได้จริงๆ ว่าคุณตาท่านมีความสุขที่ได้ทำในสิ่งที่คุณตาท่านรักในแต่ละวัน
จะว่าไปแล้ว เราค่อยๆ เก็บสะสมภาพบรรยากาศเหล่านี้โดยไม่รู้ตัว และภาพเหล่านี้ได้กลายเป็นแรงบันดาลใจให้เราอยากที่จะทำตามคุณตา โดยเฉพาะทำในสิ่งที่คุณตาท่านเคยทำในอดีต (ถ้าเรามีโอกาส) แต่อาจจะทำได้น้อยกว่าถ้าเทียบกับสิ่งที่คุณตาท่านเคยทำมาก่อน
คุณตาท่านเป็นต้นแบบ และแบบอย่างให้เราอยากที่จะทำตาม (แต่อาจจะเลือกทำในสิ่งที่เราพอจะทำได้)
มีอีก 1 สิ่งที่ผมคิดว่าผมยังคงทำได้ไม่ดีเท่าที่ควร เมื่อเทียบกับสิ่งที่คุณตาท่านมี และเคยทำ
ในความรู้สึกของผม ผมรู้สึกว่าตรงนี้เป็นจุดเด่น และเป็นเอกลักษณ์โดยเฉพาะของคุณตาเลยครับ นั่นก็คือ คุณตาท่านมีมนุษย์สัมพันธ์ดี (บางท่านอาจจะมองว่าคุณตาท่านดุ) คุณตาท่านมีความกตัญญู คุณตาท่านมีความมานะอดทน และที่สำคัญ คุณตาท่านเป็นผู้ให้ และท่านใจดีที่สุด
ผมสัมผัสได้อย่างนี้จริงๆ ครับ
ผมจะพยายามทำตามในสิ่งที่คุณตาท่านเคยทำมา และจะพยายามทำให้ดีที่สุด
เราไม่แปลกใจเลยในวันที่คุณตาท่านจากพวกเราไป เราได้เห็นลูกหลาน เครือญาติของคุณตา เพื่อนๆ ของคุณตา ลูก-หลานของเพื่อนๆ ของคุณตา เพื่อนบ้านของคุณตา และคนรู้จักกับครอบครัวของคุณตาอีกมากมายต่างร่วมเดินทางมาร่วมงานศพของคุณตา
อีกทั้งบรรยากาศในวันที่คุณตาท่านเสียชีวิตนั้น เป็นวันที่ฝนตกในบริเวณแถวบ้านคุณตาหนักมากๆ เลยครับ
บรรยากาศในวันนั้น เศร้าจริงๆ ครับ
คุณตาท่านได้จากพวกเราไปแล้ว
เศร้า
สายน้ำไม่มีวันไหลกลับ แต่ความทรงจำ และความคิดถึงคุณตายังคงอยู่คู่กับสายใยแห่งความรัก และความผูกพันเสมอมานะครับผม
ด้วยรัก และคิดถึงคุณตาครับผม
