“คิดถึงคุณพ่อ” “ป๋าวุธ ธีรพงษ์” (ภาคที่ 9)
บะหมี่ลูกชิ้นปลา สะพานพุทธ และบะหมี่ปู ท่าดินแดง คลองสาน เป็นร้านประจำที่คุณพ่อก่อนเดินทางกลับบ้านหลังจากไปทำธุระ และมักจะซื้อมาฝากคุณแม่ และผมเป็นประจำในช่วงหลายสิบปีก่อน
ทุกครั้งที่คุณพ่อเดินทางออกไปทำธุระ และก่อนเดินทางกลับบ้าน คุณพ่อจะโทรมาเรียนสอบถามคุณแม่เสมอว่าอยากจะท่านบะหมี่หรือไม่ และทุกครั้งที่คุณพ่อเดินทางกลับถึงบ้าน จะรีบเรียกคุณแม่ และผมมานั่งรับประทานบะหมี่ร่วมกันเป็นประจำ
ยิ่งนึกยิ่งเห็นภาพในวันวานได้เป็นอย่างดี และเหมือนกับเพิ่งผ่านไปเพียงไม่กี่วันที่ผ่านมานี้เอง นับเป็นภาพบรรยากาศสุดคลาสสิกที่น่าประทับใจ และน่าจดจำเป็นอย่างยิ่ง (สำหรับครอบครัวเรา) เริ่มตั้งแต่สมัยที่บ้านผมยังอยู่ที่บริเวณชุมชนชาวตลาดสมเด็จเจ้าพระยา คลองสาน ใกล้ๆ กับบ้านของคุณตา ก่อนจะย้ายไปอยู่ถนนเจริญนคร ซอย 35 (เป็นโรงงานผลิตไข่เยี่ยวม้า)
นับว่าเมนูรอบดึกในช่วงเวลาดังกล่าวนี้ จะมีเมนูบะหมี่ลูกชิ้นปลา สะพานพุทธ สลับกับบะหมี่ปู ท่าดินแดง เป็นประจำที่คุณพ่อจะซื้อมาฝากคุณแม่กับผมที่บ้านครับ และร่องรอยแห่งความทรงจำยังคงทยอยเกิดขึ้น และฉายให้เห็นถึงภาพบรรยากาศขณะนั่งรับประทานบะหมี่ร่วมกัน นับเป็นช่วงเวลาที่อบอุ่น และน่าจดจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับครอบครัวเราที่มีกันพ่อแม่ลูก เพราะนอกจากเราจะนั่งรับประทานอาหารมื้อดึกร่วมกันแล้ว เรายังนั่งพูดคุยกันสนุกสนานก่อนนอนอีกด้วยครับผม
ผมยังจำได้ว่า ผมกับคุณพ่อมักจะท่านเบิ้ลเป็นประจำ หรืออย่างน้อยๆ ต้องมีมากกว่า 1 ห่อขึ้นไป ขณะที่คุณแม่รับประทานเพียงแค่ 1 ห่อเท่านั้น และที่โชคดี คือ คุณพ่อกับคุณแม่มักจะแบ่งลูกชิ้นปลา หรือเนื้อปูพร้อมกับเนื้อหมูแดงให้กับผมรับประทานเพิ่มเป็นประจำเลยครับผม
อิ่มๆๆๆๆๆๆ และอร่อยๆๆๆๆๆๆ ครับผม
นอกจากเมนูบะหมี่ลูกชิ้นปลา สะพานพุทธ และบะหมี่ปู ท่าดินแดง คลองสานแล้ว ยังมีอีกเมนูโปรดที่คุณพ่อมักจะซื้อมาฝากหลังจากไปชมฟุตบอลที่สนามศุภชลาศัยในสมัยนั้น นั่นก็คือ เมนูก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ รองเมือง ร้านประจำ คุณพ่อรับประทานตั้งแต่สมัยที่ร้านยังผัดขายอยู่ริมถนน ก่อนจะย้ายมาตั้งขายอยู่ที่ร้านภายในบ้าน
คุณพ่อท่านชอบรับประทานก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ร้านดังกล่าวนี้มากๆ เพราะมีเอกลักษณ์และสไตล์การผัดที่แตกต่างจากร้านอื่นๆ
เมนูก๋วยเตี๋ยวคั่วไก่ นอกจากคุณพ่อท่านจะชอบรับประทานแล้ว ผมเองก็ชื่นชอบเช่นกัน โดยในช่วงที่ผ่านมาเรามักจะโทรไปสั่งล่วงหน้าแล้วค่อยขับรถพาคุณพ่อกับคุณแม่แวะไปรับ และนำกลับมารับประทานที่บ้านร่วมกันเป็นประจำอีกที
กราบขออนุญาตเก็บบันทึกภาพแห่งความทรงจำเหล่านี้ตลอดไป
(บันทึกความทรงจำเมื่อวันศุกร์ที่ 24 เมษายน 2563)
