“คิดถึงคุณพ่อ” “ป๋าวุธ ธีรพงษ์” (ภาคที่ 20)
กราบขอบพระคุณไม้เท้าคู่ใจคู่นี้ของคุณพ่อคุณแม่ที่จะตามเราไปกับคุณพ่อคุณแม่ (เป็นประจำ) ในแต่ละที่ในช่วงที่ผ่านมา และไม้เท้าคู่นี้ได้ช่วยค้ำจุนให้คุณพ่อคุณแม่สามารถเดินทางไปในสถานที่ต่างๆ ได้อย่างมั่นคง และปลอดภัย โดยปราศจากการหกล้ม และเดินเซไปเซมา (การเดินทรงตัวไม่ดีในบางช่วงขณะ)
ไม้เท้าคู่นี้ได้ช่วยเหลือเราเป็นอย่างดี และที่สำคัญ ช่วยทำหน้าที่แทนเราเป็นทวีคูณในวันที่เราไม่อยู่ ไม่สะดวก และไม่สามารถเดินทางไปกับคุณพ่อคุณแม่ได้ เราต้องกราบขอบพระคุณไม้เท้าคู่นี้เป็นที่สุด
เราจะคุ้นชิน และชินตากับไม้เท้าคู่นี้เสมอมา แม้ว่าในวันนี้เราจะใช้เพียงแค่ 1 ข้างในการช่วยค้ำจุนคุณแม่เรา แต่คุณแม่และเราก็ไม่เคยลืมเลยว่า เรายังมีไม้เท้าทั้ง 2 ข้าง และไม้เท้าทั้ง 2 ข้างนี้ได้เป็นเสมือนกับแบรนด์อิมเมจที่เป็นเอกลักษณ์ให้กับครอบครัวของเราเสมอมา
“เรารู้สึกอุ่นใจทุกครั้งที่คุณพ่อคุณแม่ถือ และใช้ไม้เท้าในการช่วยค้ำยันเวลาเดินทางไปในสถานที่ต่างๆ”
อดอมยิ้มไม่ได้เวลาเห็นคุณพ่อคุณแม่ใช้ไม้เท้าคู่นี้ในการเดินทางไปในสถานที่ต่างๆ อีกทั้งยิ่งในช่วงเวลา (Moment) เดินคู่กันโดยมีคุณพ่อคุณแม่ไม้เท้าคุณพ่อไม้เท้าคุณแม่ และมีเราคอยช่วยประคับประคองคุณพ่อคุณแม่ให้เดินทางไปในสถานที่ต่างๆ ได้อย่างปลอดภัย นับเป็นภาพบรรยากาศที่เรายังคงจดจำได้เป็นอย่างดี และมาถึงทุกวันนี้ยังคงคิดถึงภาพบรรยากาศเหล่านี้ในบางช่วงเวลา
“เราจะวิตกกังวลทุกครั้งที่คุณพ่อคุณแม่ลืมถือไม้เท้าออกไปในสถานที่ต่างๆ ในช่วงที่ผ่านมา (มีลืมบ้าง) เพราะท่านทั้ง 2 เริ่มมีอายุมากขึ้น การเดินเหินย่อมไม่สะดวก และคล่องตัวเหมือนก่อน” ดังนั้น การนำไม้เท้าไปเป็นเพื่อน (ถ้าไม่ลืม) จึงเป็นเรื่องที่จำเป็น (ในความคิดของเรา) และช่วยทำให้เรารู้สึกอุ่นใจ พร้อมกับช่วยคลายความกังวลใจได้เป็นอย่างดี
ด้วยรักและกราบขอบพระคุณไม้เท้าคู่นี้เป็นที่สุดที่ช่วยเป็นขาที่ 3 ให้กับคุณพ่อคุณแม่ และช่วยทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยที่คอยช่วยเหลือเราอีกแรงนะครับผม
(บันทึกความทรงจำเมื่อวันศุกร์ที่ 15 พฤษภาคม 2563)
