“คิดถึงคุณพ่อ” “ป๋าวุธ ธีรพงษ์” (ภาคที่ 24)

นึกถึงวันแรกที่เราได้รับเงินเดือนจากการทำงานเป็นพนักงานแบงก์ เป็นงานประจำงานแรกในชีวิตการทำงาน และเมื่อเงินเดือนออกเดือนแรก สิ่งที่เราทำเป็นสิ่งแรกเลยคือการกราบขออนุญาตพาคุณพ่อคุณแม่ไปรับประทานอาหารที่ร้านอาหารชื่อดังแถวๆ ถนนสาทรร่วมกัน

บรรยากาศในวันนั้นเรายังจำได้เป็นอย่างดี และในมื้อนั้น เรากราบขออนุญาตสั่งไก่ตอนสับอร่อยๆ สุกี้โบราณ พร้อมด้วยอาหารอื่นๆ มาร่วมรับประทานพร้อมกับคุณพ่อคุณแม่ (จัดชุดใหญ่เลยครับผม)

รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะในวันนั้น ยังคงตราตรึงอยู่ในความรู้สึกของเราอยู่เลยครับ เรายังคงจำบรรยากาศในวันนั้นได้เป็นอย่างดี

“นึกว่าเพิ่งผ่านมาเพียงไม่กี่วันเองครับ”

บรรยากาศในวันนั้น ผมมีความสุขมากๆ เพราะเราได้กราบขออนุญาตพาคุณพ่อคุณมาเลี้ยงฉลองการรับเงินเดือนเดือนแรกในชีวิตการทำงานประจำของเราที่เราได้รับจากทางแบงก์ “เงินก้อนนี้เป็นเงินก้อนแรกในชีวิตการทำงานประจำของผม และเป็นเงินที่ได้จากการหาเลี้ยงตัวเองเป็นครั้งแรกในชีวิตเลยครับผม

ขณะที่คุณพ่อคุณแม่ท่านเลี้ยงฉลองให้เราก่อนในช่วงต้นเดือน โดยท่านทั้ง 2 พาเราไปรับประทานสเต็กร้านดังแถวๆ ถนนสีลม โดยร้านนี้เป็นร้านที่ครอบครัวเรานิยม และชื่นชอบไปรับประทานในช่วงเวลานั้น

“เป็นการเลี้ยงฉลองที่เราได้ทำงานประจำเป็นครั้งแรกในชีวิตเช่นกัน โดยคุณพ่อคุณแม่ท่านดีใจที่เราได้ทำงานประจำ และเริ่มต้นชีวิตการทำงานประจำเป็นครั้งแรกในชีวิตของผมครับ”

เรายังจดจำบรรยากาศในแต่ละช่วงได้เป็นอย่างดี

“คุณพ่อคุณแม่ท่านมีความสุขมากๆ หลังจากที่ผมได้เดินทางกลับจากการเดินทางไปศึกษาต่อที่ต่างประเทศ (หลายปี) อีกทั้งท่านยังดีใจเป็นครั้งที่ 2 เมื่อผมได้เริ่มต้นชีวิตการทำงานประจำ สืบเนื่องจากในช่วงปี 2540 นั้น เป็นช่วงที่ผมเองหางานทำค่อนข้างยากพอสมควร ดังนั้น เมื่อเราได้เริ่มทำงานประจำ คุณพ่อคุณแม่ท่านจึงดีใจเป็นทวีคูณ โดยโมเม้นท์ในช่วงนั้น โดยเฉพาะในช่วงที่คุณพ่อคุณแม่ท่านช่วยอวยพรให้เราประสบความสำเร็จในชีวิตการทำงานนั้น ยังคงตราตรึงอยู่ในความทรงจำของผมอยู่เลยครับ”

กราบขอบพระคุณคุณพ่อคุณแม่เป็นที่สุดเลยนะครับผม ท่านทั้ง 2 คอยอยู่เคียงข้างเราเสมอ

มาถึงวันนี้ แม้ว่าจะผ่านไปกว่า 22 ปีแล้ว แต่บรรยากาศในช่วงนั้นๆ ผมยังจดจำได้เป็นอย่างดี และมีอยู่บางวัน บางครั้งที่รถเราเสีย คุณพ่อท่านใจดีมากๆ โดยท่านยังให้เรายืมรถคุณพ่อขับไปทำงานเลยครับ รวมถึงในบางครั้ง ท่านยังขับรถมาส่งเราทำงาน หรือแวะมารับเราหลังจากเลิกงานด้วยครับผม

มันเหมือนกับเพิ่งผ่านมาเพียงไม่กี่วันเท่านั้นเองครับคุณพ่อครับ “คุณพ่อคุณแม่ท่านเหนื่อยเพื่อเรามานานมากๆ แล้วครับ”

(บันทึกความทรงจำเมื่อวันจันทร์ที่ 25 พฤษภาคม 2563)