“คิดถึงคุณพ่อ” “ป๋าวุธ ธีรพงษ์” (ภาคที่ 25)

เรายังคงมีหน้าที่เดินหน้าต่อไป เรายังต้องเดินหน้าต่อไป และเรายังต้องทำในสิ่งที่คุณพ่อท่านอยากทำ และไม่สามารถทำได้แล้วในขณะนี้ ดังนั้น หน้าที่นี้จึงเป็นของเราที่เรามีความสุข และเต็มใจที่จะทำแทนคุณพ่อครับ

คุณพ่อท่านมีความตั้งใจว่า “ท่านอยากจะเขียนหนังสือสักหนึ่งเล่มเล่าถึงเรื่องราว และเกร็ดประวัติเล็กๆ น้อยๆ ของคุณพ่อในช่วงที่ผ่านมา” แต่ตอนนี้ผมกราบขออนุญาตรับหน้าที่นี้แทนคุณพ่อ และกราบขออนุญาตเขียนบทความคิดถึงคุณพ่อ “ป๋าวุธ ธีรพงษ์” แทนคุณพ่อ (โดยกราบขออนุญาตเขียนในสไตล์ และมุมมองของผมที่มีต่อคุณพ่อนะครับ)

ทุกครั้งที่เรามีข้อสงสัย หรืออยากรู้ในเรื่องต่างๆ เราไม่รีรอ และรอช้าที่จะสอบถามข้อมูลต่างๆ จากคุณพ่อเลยครับ คุณพ่อท่านมีความรู้ และความสามารถมากมาย และที่สำคัญ ท่านสามารถช่วยถ่ายทอดความรู้ และประสบการณ์ต่างๆ ให้กับเราได้ทราบ และได้นำมาใช้เสมอมา

เรื่องเล่าในวัยเยาว์ของคุณพ่อที่ต้องผ่านเรื่องราวต่างๆ มาอย่างมากมาย รวมถึงเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยในช่วงเริ่มต้นทำงานและวัยทำงาน และเรื่องประทับใจต่างๆ ที่คุณพ่อเคยเล่าให้เราฟังนั้นยังคงตราตรึงอยู่ในความทรงจำของคุณแม่และผมเสมอมา และเรายังมีการนำประสบการณ์ต่างๆ ที่เคยได้รับรู้ และรับทราบจากคุณพ่อมาปรับใช้ในชีวิตประจำวันในช่วงที่ผ่านมา และในอนาคตต่อไป

“มีบางครั้ง ในช่วงเวลานั้นๆ ขณะที่คุณพ่อท่านเล่าให้เราฟังในเรื่องราวต่างๆ ที่ท่านได้เคยพบเจอมาในอดีต ซึ่งเราเองอาจจะมีการตั้งใจฟังบ้าง ไม่ตั้งใจฟังบ้าง บางครั้งก็ยังแซวคุณพ่อเลยว่า ท่านเคยเล่าให้คุณแม่และผมฟังหลายครั้งแล้ว เป็นการแซวขำๆ กันตามภาษาพ่อแม่ลูก” แต่ทุกวันนี้ไม่มีอีกแล้ว แม้ว่าเราอยากจะฟัง หรือไม่ตั้งใจฟัง ก็ไม่มีโอกาสได้ฟังแล้วครับ  

คุณพ่อท่านจดจำเรื่องราวต่างๆ ได้เป็นอย่างดี (โดยเฉพาะเกร็ดประวัติของเครือญาติ และคนในครอบครัว (จากรุ่นสู่รุ่น) รวมถึงประสบการณ์อื่นๆ อีกมากมาย) และท่านสามารถเรียบเรียงออกมาเป็นคำพูด และเล่าให้เราฟังได้เป็นเรื่องๆ เลยทีเดียว

ทุกวันนี้เรายังไม่เคยลืมในสิ่งที่คุณพ่อท่านเคยเล่า เคยสอน และเคยทำเลยครับ ท่านมีความมุ่งมั่น และตั้งใจทำหน้าที่ในส่วนที่ท่านรับผิดชอบเป็นอย่างดี และท่านจะให้ความใส่ใจในสิ่งที่ท่านรับผิดชอบเสมอมา

“ตรงนี้เป็นจุดเด่นที่เราได้ซึมซับโดยไม่รู้ตัว เป็นเสมือนกับลูกไม้ใต้ต้น (หรือหล่นไม่ไกลต้น) และสามารถนำมาปรับใช้กับการดำรงชีวิตในช่วงที่ผ่านมา”

บทเรียน และประสบการณ์ชีวิตของคุณพ่อนี้ เป็นบทเรียน และตำราเรียนในชีวิตจริงที่ช่วยสอนให้ลูกคนนี้ได้มองเห็นถึงสัจธรรมของชีวิตที่เหลืออยู่นับจากนี้

(บันทึกความทรงจำเมื่อวันพฤหัสบดีที่ 04 มิถุนายน 2563)