วิถีเซียนที่เราเจอ - บทเรียนในวันที่เซียนไม่รับเช่าคืนวัตถุมงคล - ลบทิ้งรอยเขียนและข้อความที่จะรับซื้อคืน และหักเปอร์เซ็นต์
วิถีเซียนที่เราเจอ เราก็แค่ลูกค้าท่าน เราต้องวิ่งหาเงินสดๆ เพื่อไปกราบขอแบ่งวัตถุมงคลจากท่าน
ซึ่งในมุมของเราที่เป็นลูกค้า และในสภาวะที่เรามีความจำเป็นต้องใช้เงิน การเป็นลูกค้าของเรากลับไม่ได้รับการตอบรับ หรือช่วยเหลือจากท่าน หรือไม่ได้รับการตอบกลับแต่อย่างใด
(สืบเนื่องจากผมเองไปกราบขอแบ่งเช่าวัตถุมงคล องค์อาเหล่าแปะโรงสี ท่านอาจารย์โง้วกิมโคย (จากเซียนสายตรงที่มีความรู้ ความชำนาญ และประสบการณ์มากๆ ท่านหนึ่ง) กับ องค์อาเซียนแป๊ะโค้วโพธิสัตว์ (ท่านอาเซียนแป๊ะโค้วผ่อสัก) จากเซียนหนุ่มไฟแรงเปิดร้านให้เช่าวัตถุมงคลใหญ่มากๆ เลยนะครับผม ซึ่งจนถึงทุกวันนี้ ผมก็ยังไม่สามารถแบ่งให้เช่าคืนจากเซียนที่เคยไปขอแบ่งเช่าทั้ง 2 ท่านได้เลยครับผม)
ตรงนี้ นับเป็นประสบการณ์ในมุมมองของลูกค้าท่านหนึ่งที่ยังไม่สามารถแบ่งคืนวัตถุมงคลที่เคยไปเช่าหาจากท่านทั้ง 2 ได้เลย
เราอาจจะโชคไม่ดีหน่อย ในฐานะลูกค้าคนหนึ่ง
แต่สำหรับท่าน ท่านสามารถนำเงินของเราไปใช้เลี้ยงครอบครัว ใช้ในเรื่องอื่นๆ ได้ทันทีในช่วงก่อนหน้า แต่ในช่วงนี้ ถ้าท่านจะกรุณาผมอยากกราบรบกวนท่านช่วยแบ่งคืนให้เราได้นำเงินมาใช้เลี้ยงครอบครัวเราบ้างนะครับผม
สุดท้าย เราก็มีแต่ความหวัง และอยากขอจากท่านว่า อย่าทอดทิ้งเรา หรือลูกค้าอย่างเราเลย เพราะเราเองก็มีความจำเป็นต้องใช้เงิน ท่านจะหักตามหลักสากล เราก็ยอมให้ท่านหักอยู่แล้ว จะ 20 หรือ 30 เปอร์เซ็นต์ ก็โอเค ขอแค่ท่านยินดีรับเช่าคืนก็พอครับผม
มีเพื่อนๆ หลายท่านบอกให้เราโทรไปหา หรือยกไปคืนที่ร้าน เรากราบเรียนตามตรงว่าเรารู้สึกอายตัวเองมากๆ เลยนะครับผม อีกทั้งเราเองก็ไม่คิดว่าการแบ่งคืนจะทำได้ยากเย็นขนาดนี้
ในแง่มุมของเราที่เป็นลูกค้าท่านหนึ่งนะครับ นับเป็นประสบการณ์หนึ่งที่เราในฐานะลูกค้าท่านหนึ่งได้รับมานะครับผม เศร้า!
เราในฐานลูกค้าท่านหนึ่ง ก็มีความจำเป็นต้องใช้เงินเหมือนกันนะครับผม
