ย้อนเรื่องเล่า เล่าเรื่องเก่า เพลินๆ ดีจร้า ในสไตล์มิสเตอร์เฮา กับ มิสเตอร์เฮา ออน แอร์ 02 พ.ย. 2567
* คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ เพื่อนๆ ในสมัยก่อน นึกถึงทีใด ก็รู้สึกคิดถึง และประทับใจจังเลยน้าจร้า อิอิ
เล่าเรื่องเก่าๆ คิดถึงบรรยากาศเก่าๆ สมัยก่อน ย้อนกลับไปประมาณปี 2535 เป็นต้นมา นึกถึงทีใดก็รู้สึกมีความสุข และอยากหวนกลับไปหาช่วงเวลาดังกล่าวอีกสักครั้งหนึ่งในชีวิต
รู้สึกชื่นชอบ และประทับใจช่วงเวลาดังกล่าว ถือว่าเป็นช่วงเวลาที่เรารู้สึกดี และมีความสุนกับชีวิตในช่วงสมัยเรียนอนุปริญญาตรี และปริญญาตรีที่ Perth WA Australia
บรรยากาศเก่าๆ กับประสบการณ์ และความทรงจำที่ไม่อยากลืม นึกถึงทุกครั้งก็มีความสุข
ตบท้ายกับเรื่องประทับใจส่วนตัวอีก 2 เรื่อง กับเพื่อนเก่าอีก 2 ท่าน :
เริ่มที่ท่านแรก ได้แก่ คุณเก๋ หรือ น้องเก๋ ท่านเป็นเพื่อนของเพื่อนสนิทผมท่านหนึ่ง สมัยนั้นตอนที่ผมกำลังเดินทางไปศึกษาต่อต่างประเทศ และมีโอกาสได้พบเจอกับน้องเก๋ ก่อนเดินทางไปต่างประเทศ ผมจำไม่ค่อยได้แล้วว่า ผมเจอน้องเก๋ก่อน หรือหลังจากที่ผมเพิ่งเดินทางไปต่างประเทศ หรือช่วงที่ผมกลับมาเที่ยวเมืองไทย และเพื่อนสนิทผมท่านหนึ่งท่านช่วยแนะนำให้ผมรู้จักกับน้องเก๋ใหม่ๆ พร้อมกับเพื่อนน้องเก๋อีกท่านหนึ่ง
ในตอนนั้น น้องเก๋ท่านกำลังศึกษาปริญญาตรีอยู่ที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และเรียนภาควิชาคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี ผมมีโอกาสได้พบเจอ และได้ร่วมรับประทานข้าวกับน้องเก๋อยู่ 1-2 ครั้ง และได้มีโอกาสโทรคุย และโทรมาหาจากต่างประเทศบ้างนะครับ (ผมจำได้ก่อนกลับไปที่ Perth สมัยนั้น ผมเคยกราบรบกวนขอรูปน้องเก๋ 1 ใบ และในวันที่น้องเก๋มอบรูปให้ผม น้องเก๋ยังได้มอบเทปเพลงอัดพิเศษ เป็นเพลงเพราะๆ ให้กับผมไปฟังที่ Perth อีก 1 ม้วนด้วยน้าจร้า อิอิ)
หลังจากนั้น ผมก็ไม่ค่อยได้ติดต่อกันเลย จนจบกลับมาถึงตอนนี้ผมก็ยังไม่สามารถติดต่อกับน้องเก๋ได้เลยนะจร้า ผมทำเบอร์ที่บ้านของน้องเก๋หายตั้งนานแล้วน้าจร้า และเคยประสานเพื่อกราบรบกวนขอเบอร์ติดต่อน้องเก๋จากเพื่อนสนิทของผม ตอนหลังท่านก็บอกว่าไม่ได้คุยกับน้องเก๋เลย และไม่ม่ีเบอร์ติดต่อน้าจร้า ผมเลยขาดการติดต่อกับน้องเก๋มากว่า 30 ปีแล้วน้าจร้า
นึกๆ ก็ยังคงคิดถึงบรรยากาศเดิมๆ เพื่อนเก่าๆ ที่เคยได้รู้จักกันเมื่อครั้งหนึ่งในชีวิต ก็มีความหวัง และแอบหวังเสมอๆ ว่าอยากได้พบ และเจอ และได้พูดคุยกันอีกครั้งหนึ่งในชีวิตนะครับผม มันเป็นความรู้สึกลึกๆ ที่อยู่ในใจน้าจร้า ถึงได้บอกว่า บางครั้งเมื่อช่วงจังหวะผ่านไป อยากเจอก็ไม่ได้เจอ แต่ในบางครั้งที่ช่วงจังหวะยังเป็นใจ ไม่อยากเจอก็ยังกลับได้เจอน้าจร้า โลกนี้จึงมักไม่เที่ยงเลยน้าจร้า เพราะอีกสักพักก็บ่ายโมงแล้วน้าจร้า
ท่านที่ 2 ได้แก่ คุณอ้อ หรือน้องอ้อ น้องอ้อถือว่าเป็นความสุดยอดโชคดีของผมเลยน้าจร้า ย้อนความกลับไปตอนเดิมสมัยก่อนที่ผมกำลังศึกษาอยู่ที่ออสเตรเลียนั้น ในช่วงกลางคืนหลังจากผมอ่านหนังสือในห้องสมุดเสร็จแล้ว ก่อนกลับบ้านเดินมาที่จอดรถ ผมจะต้องเดินผ่านทางแผนกคอมพิวเตอร์ของมหาวิทยาลัย Curtin เป็นประจำ
และระหว่างทางกลับบ้าน ผมมักจะมองไปในห้องคอมฯ ดูว่าพอมีเครื่องไหนบ้างแล้วค่อยเข้าไปนั่งเล่น และใช้งานบ้างก่อนกลับบ้าน เพราะถ้าเป็นช่วงกลางวันคิวเต็มตลอดๆ เลยครับ
ผมจำไม่ค่อยได้แต่คิดว่าถ้าจะใช้คอมฯ ต้องทำการจองและลงทะเบียนล่วงหน้า ผิดกลับตอนกลางคืนก่อนมหาลัยจะปิด คอมฯ ว่างหลายๆ เครื่อง ผมจึงมักจะใช้เวลากลางคืนในการใช้คอมฯ ที่มหาวิทยาลัยเป็นประจำ เพลินๆ สนุกดี มีอยู่ครั้งหนึ่งเพื่อนสนิทผมที่เมืองไทยเคยสอนวิธีเข้าระบบมาคุยกับเพื่อนที่อยู่เมืองไทยที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ แล้วเพื่อนผมก็สอนให้ผมทำว่าต้องเข้าระบบอย่างใด และมีโอกาสได้พูดคุยกับเพื่อนๆ คนไทยที่เรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ให้ผมลองออน์ถามดูว่าว่างไหม พอจะคุยกันได้ไหม
ผมเองก็เหงา และจากบ้านมาอยู่ที่ Perth WA บางทีผมก็เหงา ผมก็อยากมีเพื่อนคุย ผมก็ทักไปคุยกับเพื่อนๆ ท่านอื่นๆ และมีโอกาสได้คุยกับน้องอ้อ และมีโอกาสได้พบและร่วมรับประทานอาหารกับน้องอ้อครั้งหนึ่งตอนเดินทางกลับมาเที่ยวเมืองไทย และมีการพูดคุยกันเสมอมา น้องอ้อท่านน่ารักและเป็นกันเอง จริงใจ ท่านเก่งภาษาอังกฤษ ศึกษาจบภาควิชาคณะวารสารศาสตร์ฯ หรือคณะศิลปกรรมศาสตร์ฯ พอดีผมจำไม่ค่อยได้
แต่จำได้ว่า น้องอ้อเคยบอกผมว่า ระหว่างหางานก็รับแปลเอกสารด้วยนะจร้า ผมเคยมีโอกาสไปส่งน้องอ้อที่บ้าน 1 ครั้ง จำไม่ค่อยได้ว่าอยู่ระหว่างซอยสุขุมวิท 79 วิ่งเข้าไปกลางๆ ซอย มีทางเลี้ยวขวา ขับผ่านไปทางหน้าบ้านน้องอ้อ แล้วถนนเส้นดังกล่าวนี้ สามารถวิ่งทะลุมาออกซอยสุขุมวิท 81 ได้ด้วยนะจร้า
สุดท้ายที่ได้คุยกับน้องอ้อ พอดีตอนนั้นอีเมลน้องอ้อมีปัญหา น้องอ้อเลยใช้อีเมลน้องสาวน้องอ้อ ชื่อคุณสุจารี ส่งมาคุยกับผมแทน หลังจากนั้นเครื่องคอมฯ ของผมดันมีปัญหา พัง และผมจำรหัสเข้าอีเมลเดิมของผมไม่ได้ด้วย ผมเลยไม่สามารถติดต่อกับน้องอ้อได้อีกเลยตั้งแต่วันนั้น (ตอนนั้นผมยังอยู่แถวๆ เจริญนครอยู่เลยน้าจร้า อิอิ) จนถึงตอนนี้
ย้อนกลับไปสมัยก่อน การใช้เบอร์โทรศัพท์บ้าน และอีเมล ในยุคผม กำลังเป็นเรื่องทันสมัยในสมัยนั้นที่เราใช้ติดต่อกัน เพราะย้อนกลับไปกว่า 30 ปีแล้วนะจร้า
ดังนั้น มันจึงติดในใจ และหวนคิดถึงบรรยากาศเดิมๆ เก่าๆ ที่ได้มีโอกาสได้รู้จัก และได้ร่วมพูดคุยกับน้องเก๋ และน้องอ้อ ในช่วงเกือบหรือมากกว่า 30 ปีที่ผ่านมา และจนถึงทุกวันนี้ก็ไม่เคยได้พบและได้พูดคุยกันอีกเลย มันเป็นความรู้สึกคิดถึงในยุคหนึ่งตอนที่เราเป็นวัยรุ่นน้าจร้า อิอิ
หมายเหตุ : เทปดังกล่าวออกอากาศสดทางมิติข่าว เอฟเอ็ม 90.5 MHz สมาร์ท เรดิโอ คลื่นข่าวมหาชน หรือ Energy 90.5 ในรายการคุยสบายสไตล์มิสเตอร์เฮา ช่วงเวลา 09.15-09.45 น. (บวกลบนิดหน่อยน้าจร้า) เมื่อวันเสาร์ที่ 02 พฤศจิกายน 2567 ที่ผ่านมา นะครับผม
คิดถึงน้องดอมเช่นกันครับผม :
พูดถึงเรื่องในอดีต ทำให้ย้อนนึก และคิดถึงรุ่นน้องอีกท่านหนึ่งเช่นกันนะครับผม น้องท่านชื่อว่า น้องดอม เป็นรุ่นน้องอีก 1 ท่านที่ผมไม่ได้เจอกันมานานนับ 30 ปี น้องดอม เป็นรุ่นน้องคนไทยที่เคยอยู่ HomeStay เดียวกัน และค่อนข้างสนิทกันกับผม แม้ว่าจะได้เจอกันในช่วงสั้นๆ ตอนที่น้องดอมมาเรียนในช่วงสั้นๆ ช่วงปิดเทอมที่ Perth WA Australia ที่โรงเรียนสอนภาษาอังกฤษ Phoenix น้าจร้า
น้องดอมน่าจะเป็นลูกพี่ลูกน้องกับน้องจ๋า รุ่นน้องอีกท่านหนึ่งที่รู้จักกันที่ Perth WA Australia เช่นกันนะครับผม ตั้งแต่จบกลับมายังไม่ได้มีโอกาสได้เจอกับน้องจ๋า และน้องดอมเลยน้าจร้า
“แต่พอมีโอกาสได้พบเจอรุ่นน้องท่านอื่นๆ บ้างนะจร้า แต่ก็สัก 1-2 ครั้งในช่วงหลายๆ ปีที่ผ่านมาแล้วเช่นกันนะจร้า อิอิ”
วกกลับมาที่น้องดอมอีกนิดนะจร้า อิอิ ด้วยความที่ผม กับน้องดอม อยู่ HomeStay เดียวกันเลยทำให้สนิทกัน และคุยกันบ่อยมากๆ และตอนกลับมาเที่ยวเมืองไทยใหม่ๆ ผมยังมีโอกาสได้โทรคุยกับน้องดอมหลายครั้ง แต่หลังจากนั้นก็ไม่ได้ติดต่อ และไม่รู้ช่องทางการติดต่อแล้วนะจร้า จำเบอร์โทรศัพท์บ้านไม่ได้แล้วนะครับ
จะว่าไปแล้วตอนนี้ ถ้าเจอกันจริงๆ ก็ไม่ค่อยแน่ใจเหมือนกันว่า จะพอจำน้องดอมได้หรือเปล่านะจร้า เพราะมันกว่า 30 ปีได้แล้วนะจร้า เค้าโครงและใบหน้าอาจจะมีการเปลี่ยนแปลงนิดหน่อยนะครับ โดยดูอย่างผมเป็นตัวอย่าง ก็เปลี่ยนไปเยอะเช่นกันน้าจร้า อิอิ
“เวลา และเวลาที่มันผ่านไป ได้บอกเล่าเรื่องราวมากมายในอดีตทิ้งไว้ให้เราได้คิดถึงกันในตอนนี้นะจร้า อิอิ” โดยส่วนตัวแล้ว ยังคงคิดถึงน้องดอมเสมอๆ ในฐานะรุ่นน้องที่สนิทกันท่านหนึ่งในช่วงเวลาดังกล่าว และที่สำคัญ น้องดอมยังเคยถ่ายรูปผม และฝากรูปที่ถ่ายมาให้ผมด้วยนะจร้า (ถ้าจำไม่ผิด) 1 รูปน้าจร้า อิอิ
“นึกถึงความเดิม แต่หนหลัง นึกถึงความหลัง แต่หนเดิม ที่เพิ่มเติมคือความคิดถึง อิอิ”
